Ертегіде кішкентай қонжық әкесінің үнемі өзінің қасында болмайтынына іштей өкпелеп жүреді. Күнде ертемен бір жаққа кетіп, үңгірге қас қарая оралатын әкесінің қайда барып жүргенін білгісі келген Қонжық бір күні оның ізінен ереді. Әке-Аю тектен-тек жүрмейді екен, ол өзінің отбасын асырау үшін омартадан бал жинап, жеміс теріп, өзеннен балық аулайды екен. Оны көрген қонжық өзі де еңбек етуді үйренеді.